Netwerknieuwsbrief nummer 1, juli 2020

Dit is de eerste editie van de netwerknieuwsbrief van Beweging 3.0. De nieuwsbrief stond klaar om begin maart verstuurd te worden, toen het coronavirus al onze aandacht opeiste. Een intensieve tijd volgde. We kregen te maken met schrijnende situaties en tegelijkertijd zagen we veel moois gebeuren. Het virus heeft nu en straks veel invloed op het zorglandschap. Lastig is het te voorspellen hoe de veranderde wereld er uit zal zien en welke consequenties dit heeft. Met Beweging 3.0 kijken we vooruit en willen we de kansen die ontstaan zoveel mogelijk benutten. Via deze nieuwsbrief, die vaker zal verschijnen, blijft u op de hoogte van ontwikkelingen en activiteiten die voor de stakeholders van Beweging 3.0 van belang zijn.

In deze eerste editie

‘Rond de tafel’ voor opnieuw vormgeven zorg en ondersteuning ouderen

Beweging 3.0 staat voor een grote uitdaging. Statistieken wijzen uit dat het aantal ouderen met een zorgvraag verder toeneemt. Het aantal zorgmedewerkers daarentegen neemt af. Als we doorgaan op de manier waarop we nu werken, kunnen we minder ouderen dan nodig is ondersteunen en komen onze medewerkers onder te hoge druk te staan. Conclusie: we moeten de zorg en ondersteuning voor ouderen opnieuw vormgeven. In Koers 2025 hebben wij geformuleerd hoe we als Beweging 3.0 de toekomst interpreteren en wat ons te doen staat. Dit alles hebben we in het licht van de coronacrisis opnieuw bekeken. We kunnen het niet alleen. Samen met ons netwerk willen we onze koers waarmaken. Gedurende zes avonden zijn we eind vorig jaar ‘rond de tafel’ gegaan met een divers gezelschap om daarover van gedachten te wisselen. Dank voor jullie waardevolle bijdrage!

Gesprekken als toetssteen

De onderwerpen waren: wat zien we op ons afkomen in ons werkgebied? Wat moeten we daar wel en niet mee als zorgaanbieder? De aanwezigen – bestaande uit vertegenwoordigers uit het bedrijfsleven, van de overheid, woningcorporaties, andere zorgorganisaties en eigen medewerkers – keken vanuit verschillende invalshoeken naar deze vragen. Zichtbaar werd hoe we het met elkaar willen gaan doen. De mooie gesprekken hebben we ook gebruikt als toetssteen. Hebben we de juiste thema’s met elkaar te pakken en zijn we op de goede weg? De reacties van onze partners door het noemen van verschillende voorbeelden en inzichten hebben onze beelden grotendeels bevestigd. Ook hebben ze ons op nieuwe ideeën gebracht.

Casuïstiek uit het eigen leven

Deelnemers brachten casuïstiek vanuit hun eigen werk- en privéleven in. Eén van hen gaf aan het jammer te vinden dat zij na het overlijden van een van haar ouders in een zorginstelling niet actief door die zorginstelling was benaderd om als vrijwilliger een bijdrage te leveren. Zij was jaren met passie actief geweest als mantelzorger en had een band opgebouwd met de organisatie. Daarom was zij graag als vrijwilliger actief gebleven. Een andere deelnemer haakte daarop in dat Beweging 3.0 op een gelijkwaardige manier moet kijken naar de verantwoordelijkheden van vrijwilligers en medewerkers. Niet gedreven vanuit de krapte op de arbeidsmarkt, maar vanuit het belang van de ouderen die behoefte hebben aan de nabijheid van anderen. De laatste tijd hebben we wederom gezien dat zij onmisbaar zijn voor onze cliënten en dat ze elkaar voor een belangrijk deel aanvullen.

Koers 2025 verdiept

Tijdens ‘Rond de tafel’ is onze Koers 2025 verder verdiept. Het volgende staat daarin centraal: hoe beantwoorden we de groter wordende zorgvraag met alle middelen die we hebben? Denk aan de huisvesting die we willen renoveren en bouwen, zorgtechnologie die ons steeds meer gaat dienen en het zijn van een onderscheidende werkgever voor zowel zorgmedewerkers én vrijwilligers zodat we kwaliteit en veiligheid kunnen blijven bieden. Want als we goed zijn voor onze medewerkers, dan zorgen we ook goed voor onze cliënten.

Vier pijlers

De vier pijlers van de koers zijn:

  • Aangenaam werken
  • Aangenaam leven
  • Aangenaam wonen
  • Samen leven, samen werken

Dit doen we allemaal vanuit onze visie: Zorg met aandacht. We willen het leven van iedereen voor wie we werken zo aangenaam mogelijk maken.

Worden we Beweging 4.0?

Voor wie zijn we er in de toekomst? Dit was één van de onderwerpen dat aan bod kwam. Onze naam hebben we destijds verbonden aan de zorg voor mensen in hun derde levensfase; de fase tussen het werkende leven en toenemende ouderdom en kwetsbaarheid. Steeds meer zijn we er voor ouderen in de vierde fase, waarbij de behoefte aan ondersteuning en zorg toeneemt en kwetsbaarheid groter wordt. Wat als we ons alleen nog maar op deze groep richten en Beweging 4.0 gaan heten? Wat betekent het voor ons werkplezier, de competenties en inkomsten als we in de wijk alleen nog maar de zorg voor extreem kwetsbare ouderen op ons nemen? Die keuze maken we niet op korte termijn, maar we moeten er wel over nadenken.

Persoonsgerichte benadering waarmaken

Een andere vraag die ter sprake kwam was: hoe kunnen we voor een persoonsgerichte benadering blijven kiezen als steeds meer mensen behoefte hebben aan zorg die we met minder medewerkers moeten organiseren? Gaan onze wijkverpleegkundigen na de coronacrisis weer alles doen zoals voorheen? Of leveren we de zorg die strikt noodzakelijks is zodat we met de beschikbare medewerkers er voor meer mensen kunnen zijn? Bij persoonsgerichte benadering staan de wensen en de levenswijze van onze cliënten centraal. Wat kunnen we daarvan nog wel en niet meer waarmaken? Daarvoor willen we eerst weten wat we onder persoonsgerichte benadering verstaan. In gesprek met stakeholders en medewerkers komen we daar achter. We willen zorgmedewerkers, vrijwilligers en familie hechter laten samenwerken en gelijkwaardig inzetten om die persoonsgerichte benadering te kunnen waarmaken. Bij hospices is van deze gelijkwaardigheid al veel meer sprake. Maar wat vraagt dit van onze medewerkers? Hoe heten we vrijwilligers welkom? En wat betekent dit voor de samenleving? Dat moeten we met elkaar uitvinden.

Andere gezinssituaties

Het toenemende aantal ouderen maakt dat maatschappelijke verhoudingen zich opnieuw zetten en gezinssituaties anders worden. Ouders zullen weer met hun kinderen wonen om voor hen te kunnen zorgen, samen met vrijwilligers en professionals. Ook een gevolg van deze tijd is dat mensen de komende jaren zo lang mogelijk met plezier thuis willen blijven wonen. Dat laatste vraagt om nog intensievere samenwerking tussen Beweging 3.0, Welzin, Leef3, andere (zorg)organisaties, leveranciers en partners om te zorgen dat mensen veilig thuis kunnen blijven wonen. Wijken worden heringericht, onder andere met clusterwoningen en passende voorzieningen, zodat iedereen de juiste zorg ontvangt, met behulp van technische en sociale innovaties. Door de coronacrisis worden deze innovaties versneld ingevoerd. Denk aan tilliften, beeldzorg en opleidingen voor vrijwilligers. Dat betekent niet alleen voor Beweging 3.0 veel veranderingen, maar ook voor woningcorporaties, gemeenten en het onderwijs. In deze tijd zien we dat we elkaar en de gemeente goed weten te vinden om mensen een zinvolle dagbesteding en gemaksdiensten te kunnen bieden. Dat willen we verder versterken.

In gesprek blijven

De mooie gesprekken die we hebben gevoerd en de ideeën die zijn gedeeld, vormen een opmaat naar wat ons de komende jaren te doen staat. De veranderende wereld dwingt ons keuzes te maken, zodat we als zorgorganisatie én sector betekenisvol kunnen blijven. Tijdens ‘rond de tafel’-bijeenkomsten is onze koers verdiept en de vierde pijler ‘samen werken, samen leven’ in de praktijk gebracht. Op alle vlakken leidt dat tot verdere ontwikkeling en verbinding. We willen onze visie samen met jullie verder uitwerken en met elkaar blijven optrekken. Door de coronacrisis weten we elkaar snel te vinden. Er is minder bureaucratie en besluiten worden op basis van vertrouwen genomen. Daar moeten we van leren nu we aan de vooravond van een nieuw tijdperk staan.

Woonzorgvisie

We willen met name in gesprek over de woonzorgvisie voor onze regio’s. Landelijk is deze visie geïnitieerd vanuit de commissie Bos. Regionaal staan de volgende vragen centraal: hoe moeten wijken opnieuw worden ingericht zodat we geclusterd wonen kunnen stimuleren? Wat is ervoor nodig om alle mensen die zorg nodig hebben te bedienen? Op welke manier leiden we vrijwilligers op? Bouwen we alleen voor de extreem kwetsbare ouderen of houden we het zo flexibel mogelijk? Daar moeten gemeenten, woningcorporaties, wetgever en onderwijsinstellingen wat van vinden en achter staan. Samen kijken we wie wat doet en hoe we tot een integrale visie komen.

Belangrijke opdracht

Een andere belangrijke opdracht die voor ons ligt is het betrekken van de maatschappij in deze ontwikkelingen. Uit een onderzoek van ActiZ blijkt dat ouderen nauwelijks nadenken over hoe ze hun oude dag organiseren. Het huidige niveau van zorg wordt gezien als een verworvenheid, zo blijkt. Men is niet of nauwelijks bereid om genoegen te nemen met een versobering van de zorg voor ouderen. Tegelijk blijkt uit het onderzoek dat er wel bereidheid is in de samenleving om zelf meer te doen voor de zorg voor ouderen. Als Beweging 3.0 willen we – samen met jullie als stakeholders – met deze bereidheid aan de slag.